De man met de hamer...

Zojuist aangekomen in m'n nieuwe appartement voor de komende 2 jaar. Ik kan niet anders zeggen dat het zeer netjes is en ik niet te klagen heb over waar ik terecht ben gekomen. Ik ben dan ook zeer blij ermee. Het blijft natuurlijk wel heel erg wennen in een appartement te komen wat de gezelligheid van thuis niet heeft in een vreemde omgeving tussen mensen die je niet kent en waarvan je de taal niet spreekt. De man met de hamer is dan ook aangekomen

De afgelopen dagen zijn zeer heftig geweest qua uren en intens werken. De tijd vliegt dan ook voorbij. Vandaag wat eerder gestopt met werken zodat ik koffers eindelijk uit kon pakken en even mijn eerste moment echt alleen heb. Wennen!

Ik heb wat foto's van de bouw online gezet. Even de tijd niet meer om de omschrijvingen te regelen maar goed, het wijst zich vanzelf. Die grote deur? Dat is dus de ingang van de bomkelder... Blijft lachen.

Vandaag wat pittige gesprekken gehad over de voorgenomen openingsdag die men het liefste nog verder naar voren wil schuiven. Ik zie dat zelf niet gebeuren, eerder naar achteren maar goed, we zullen zien. De komende dagen, vanaf morgen ga ik direct aan de gang met de shortlist van kandidaten voor de MT functies. Een aantal expats zullen hierbij ook in het hotel komen te wonen. Mijn appartement (waar ik nog wel foto's van online zal zetten) ligt om de hoek van het hotel. Nog geen 2 minuten lopen. Voor het moment probeer ik een beetje op een rijtje te zetten wat ik de hoogste prioriteit mee zal geven qua werk want ja, er zitten maar 24 uur in een dag dus het houd een keertje op. Zal blij zijn als ik wat management aan heb genomen zodat ik een aantal zaken kan delegeren.

Eigenlijk zou ik deze avond met de oudste zoon op stap gaan maar dit is alweer aangepast. Ik ga zodadelijk met de directeur van het orkestgebouw op stap want ze geven en openlucht concert in het park. Dit is overigens het grootste stadspark van Europa wat hier ligt en is mega te noemen. Naderhand ga ik nog even een hapje met hem eten. Dit geeft me in ieder geval de kans om nog wat mensen te leren kennen zodat ik snel het gevoel van eenzaamheid kan doorbreken, momenteel toch m'n grootste vijand zullen we maar zeggen, zeker met het gemis van Sabrina en de kinderen. Daarnaast had Gitty me nog een tip gegeven van een oude prof voetballer uit Roemenie die in Nederland heeft gevoetbald en hier een snackbar zou hebben... Die gaan we dus maar eens opzoeken. :-)

Zojuist een tijdelijke telefoon gekregen, de permanente komt maandag. Mijn nummer komt later... Ik heb geen flauw idee hoe ik het nummer kan achterhalen en lijk hier niet mee naar het buitenland te kunnen bellen ivm nummerherkenning... Laat ik dus nog ff weten. Maandag zou ik m'n eigen telefoon moeten krijgen.

Maar goed, waarschijnlijk heb ik dit weekend iets meer tijd en wil dan ff kijken om via Skype een rondje te gaan bellen en iedereen even bij te praten. Zoals je ziet zou vanavond het eerste moment zijn maar ja, toch maar even "op stap" om snel wat mensen te leren kennen.

Iedereen een heel fijne avond. Groetjes, Marcello