Eerste evenement gehad

De kop is eraf.....

Het was bijzonder om te zien hoe snel het team het hotel klaar heeft gekregen om het eerste evenement te hosten. Het was het doopfeest voor de jongste dochter van de zoon van de eigenaar. Het had meer weg van een exclusief trouwfeest maar goed dat mocht de pret niet drukken. 

Amper 24 uur voor aanvang feest was de keuken pas gereed voor alle voorbereidingen. Uren daarvoor hadden we de laatste details pas goed. Personeel was doodmoe nog voor aanvang feest maar we waren klaar. 

Zelf was ik uitermate trots op hoe de avond verliep en hoe een stel amateurs het zo goed gedaan hadden. We hadden tenslotte geen tijd voor training en de meeste medewerkers hadden nog nooit in de horeca gewerkt. Dat is het nadeel van deze stad, we moeten onze eigen mensen opleiden. 

Helaas kon niet iedereen het waarderen. Gedurende de avond ging de echtgenote van de zoon van de eigenaar veelvuldig uit haar pan. Scheldpartijen tegen medewerkers volgende elkaar snel op. Ik kreeg veelvuldig te horen dat ik mensen moest ontslaan, enz. Het was absoluut verschrikkelijk, volledig onterecht en dat van een vrouw die nog nooit een dag in haar leven gewerkt heeft en geld als water tot haar beschikking heeft. Dit heeft voor mij helaas de avond volledig verknald ondanks dat alle gasten super tevreden waren en de eigenaar zelf ook vol lof was. 

Zelf hield ik het om 5:30 voor gezien om snel wat slaap te krijgen zodat ik weer aanwezig kon zijn voor het (eerste) ontbijt. De laatste gasten zijn om 8:30 gaan slapen. 

Ook op zondag kon de schoondochter zich niet beheersen en heeft wederom veel personeelsleden uitgescholden. Meerdere pogingen om haar rustig te krijgen blijven falen dit omdat haar man, zoon eigenaar, medeaandeelhouder en deel van de raad van bestuur, volledig onder de plak ligt en zich volledig laat beïnvloeden door Cruella. 

Ik was bang dat dit kon gebeuren en helaas... het bleek ook het geval. Zeer jammer want dit heeft echt een domper gebracht op een zeer bijzondere gebeurtenis. Doordat ikzelf zeer moe was wilde ik niet teveel er tegenin gaan. Ik heb 104 uur gewerkt in 1 week en wist dat ik zou exploderen dus maar even kalm gehouden. 

Deze week voorbereiden voor 2 feesten komende zaterdag en maar maar eens kijken hoe we herhaling van het bovenstaande kunnen voorkomen. Het lijkt er namelijk op dat deze dame iedere dag naar het hotel zal komen om zich ermee te bemoeien. Dit gaat dan 100% zeker resulteren in vertrek van veel medewerkers die al aan hebben gegeven hier niet meer mee om te kunnen gaan en terecht. Ik weet ook dat hierover praten alleen met de vader zal kunnen maar zal  ook direct gevolgen hebben voor mijn samenwerking met een van z'n zonen. Een moeilijk geval dus en maar eens kijken hoe ik hiermee kan omgaan. 

Gelukkig is er natuurlijk ook goed nieuws. Sabrina, kinderen en Marcel & Marielle komen weer. Daar kijk ik erg naar uit. Wel vernomen dat het met de kinderen ook zwaar is. Julian heeft nu de waterpokken, Morgan is genezen van waterpokken maar blijkt nu een infectie van een of ander te hebben en onderzoeken zijn gaande en tot slot is Collin helemaal prima maaaaar.... hij heeft nog geen waterpokken gehad dus dat lijkt een kwestie van tijd te zijn.... Het is echt te hopen dat de kinderen snel beteren en het dus voor Sabrina ook wat gemakkelijker wordt. Het is toch erg frustrerend om te horen dat ze het zo zwaar heeft en ik niet kan helpen

Een ding heb ik ondertussen wel geleerd, als deze opdracht erop zit zal ik nooit meer ergens gaan werken zonder dat m'n gezin erbij is. Ik heb hierover waarschuwingen gehad, helaas ging het natuurlijk ook niet anders maar weet dat ik ze nooit meer achter zal laten, wat de consequenties ook mogen zijn. 

Nu maar eens even de post bekijken. Er is net post gekomen van Gitty en die ga ik maar eens open maken. Altijd leuk :-)

Groetjes, Marcello